Verhalen zijn er al mijn hele leven. Van sprookjes voor het slapen gaan tot ‘echte’ literatuur op de middelbare school.
Van mijn moeder en tante die hun kleine broertje in de kinderwagen van de dijk lieten rijden tot de brand in de chipsfabriek van Smiths in Langedijk.

We zijn allemaal omringd door verhalen. Dat was een reden om de bibliotheekopleiding te gaan doen. Om die mooie verhalen die er zijn, door te geven. Door volwassenen en kinderen te laten ervaren hoe mooi verhalen zijn.

Voorlezen

In eerste instantie ging dat door verhalen voor te lezen, vertellen zonder de houvast van een boek was nog een brug te ver. In de loop der jaren heb ik heel veel schoolklassen bezocht en ontvangen in de bibliotheek. Voorgelezen uit Jubelientje (Hans Hagen), Roosmarijn (Lydia Rood), over een kleine mol (Wolf Erlbruch), Bobbel en Piesie (Joke van Leeuwen) en de dierenverhalen van Toon Tellegen.

Vliegensvlugge Verhalenverteller

Tijdens een overleg van jeugdbibliothecarissen vertelde Petra Heimeriks van Bibliotheek Rivierenland over De Vliegensvlugge Verteller. In 20 minuten vertelt ze over 7 boeken uit de schoolbibliotheek om kinderen op die manier enthousiast te maken om de boeken te gaan lezen. Stukje vertellen, stukje voorlezen. Hoe simpel kan het zijn.

Ik ben daar mee aan de slag gegaan in de Kinderboekenweek: 7 bekroonde boeken in mijn bakfiets. Zeven voorwerpen die iets te maken hadden met een bekroond boek. Die voorwerpen gingen in de koffer en zo ging ik de scholen van mijn werkgebied af. De korte tijd die je hebt per boek dwingt je om meteen tot de kern van het boek te komen of om meteen een heel spannend stuk te vertellen. Kinderen smulden ervan (en ik ook).

Ieder jaar ging ik voor de Kinderboekenweek op zoek naar een originele invulling van de Vliegensvlugge Verhalenverteller (de naam iets aangepast waardoor het net lekkerder bekt). Het liefst aansluitend op het thema van de Kinderboekenweek. Met een boekenmachine, een smokkeljas en met aangespoelde flessen van een Friendship.

Steeds meer verhaal, steeds meer mijn eigen invulling van het verhaal. In 2016 heb ik voor het eerst écht verteld, geen boek als ondersteuning, geen voorwerpen, alleen mijn taal en mijn lijf. Dat was op een vertelevenement in het kader van Wereldverteldag. Samen met twee andere verhalenvertellers (Paul Groos en Nadja Spooren). De zenuwen gierden door mijn lijf en het was niet goed, maar ik was wel blij dat ik het uiteindelijk had gedurfd. En ook…wist ik dat ik wel verder wilde met vertellen.

Kampvuurvertellingen

In 2016 was ook de eerste editie van Kampvuurvertellingen in Wijchen. Een aantal Wijchense verhalenvertellers vertelde op de laatste vrijdag van de zomervakantie op het terrein van de scouting. Als bibliothecaris vond ik de bibliotheek een natuurlijker plek voor zo’n evenement en samen met de Marc en Mariska van Kampvuurvertellingen besloten om de editie van 2017 bij de bibliotheek te organiseren. En meteen gevraagd of ik ook mocht vertellen…

Na die editie durfde ik mezelf verhalenverteller te noemen. Zachtjes dan, niet te hard van de daken schreeuwen.

Vanaf die editie van Kampvuurvertellingen ook op meerdere plekken verteld, zoals het jubileum van Brede School Het Noorderlicht, Kerstsprookjesfestijn Wijchen, Sprookjesfestival in Arnhem, het Festival Tussenland in Zwolle en de Open Dag van Zorgboerderij De Gastvrijheid in Velp (NB).

In 2020 begin ik begonnen met de Leerroute Vertellen voor een groot publiek bij de Vertelacademie in Utrecht.

Ontwerp van de site

Voor deze site heb ik gebruik gemaakt van een sjabloon van Anders Noren, volgens mij een van de beste WordPress ontwerpers. Ben je op zoek naar een goed (en gratis sjabloon) kijk dan op zijn site. Hij is ook erg snel met hulp bieden als iets niet lukt.